Tijd die stilvalt bij laag tij

Als het water zich terugtrekt in de Oosterschelde, blijft er een stilte achter die bijna voelbaar is. Het ritme van het getij bepaalt de tijd, en alles lijkt even trager te gaan. Voor ons is dat misschien wel de reden dat we hier zo graag komen: de zee nodigt uit om mee te vertragen.

Samen met onze kinderen struinen we langs de oevers, kijkend naar wat de zee achterlaat. Ze leren stap voor stap

welke wieren eetbaar zijn, hoe je op een respectvolle manier iets uit de natuur kan plukken en hoe rijk het leven in en rond het water eigenlijk is.

Het geeft ons veel voldoening om te zien dat ze dat van jongs af aan meekrijgen. Voor hen is het vanzelfsprekend dat je voedsel rechtstreeks uit de natuur kan halen. Voor ons is het telkens weer een herinnering om met aandacht te kijken naar de omgeving en niet alles als vanzelfsprekend te nemen.

Daarom voelt de Oosterschelde voor ons als een plek waar de tijd soms stilvalt. Waar rust, natuur en samen zijn de enige dingen zijn die echt belangrijk lijken.

Een briesje vol groeten,

Zeno, Sofie, Vika, Floris, Juna, Runar